De community waar jij als ondernemer jezelf mag zijn.

Ik ben dus Alexandra Vermeir, bijna 29 jaar oud en ik word geschaduwd door mijn windhond Thorvi. Zij is een Ierse Greyhound, geadopteerd uit Ierland en bij ons sinds februari 2022. En ze is intussen uitgegroeid tot een mascotte en héél geliefde aanwezigheid op mijn events.

Mijn allergrootste passie is: mensen verbinden, inspireren en motiveren.

Mijn stap naar fulltime ondernemen heb ik gezet na mijn burn-out en sindsdien onderneem ik op mijn eigen tempo & energie. Mijn lichaam durft regelmatig tegenwringen (spier/gewrichtspijnen), maar dat maakt mijn enthousiasme niet minder groot.

Ik hou van de natuur, dieren en lekker eten.

Mijn hart heb ik verloren aan Schotland (en mijn man Nick hehe).
Een prachtig land ik graag graag in de natuur duik en ook hopelijk in de verre toekomst enkele maanden per jaar mag vertoeven (dream big, toch?!).

Ik ga AD(H)D gewijs door het leven en heb dankzij de hulp van enkele experten dit ook dit al wat op de rails gekregen. Gelijk de rekjes voor kindjes op de bowlingbaan.

Die ik trouwens ook nodig heb wanneer ik ga bowlen want de oog-hand coördinatie zit bij mij ook niet 100%.

Ik hou ervan om eerlijk te zijn. Over mezelf, mijn pad als ondernemer.
En ik hou ervan om jullie mee op sleeptouw te nemen, zodat jij niet alleen staat in jouw onderneming. En Thorvi is er meestal bij als mentale steun, voor degene die zich nog niet zo zelfzeker voelen.

Ben je opzoek naar tips & motivatie rond netwerken & ondernemen? Dan kan ik jou mijn instagram ‘Verbindend Ondernemen – de community‘ heel warm aanbevelen.

Op mijn persoonlijk businessprofiel vind je
veel eerlijke posts rond mezelf en mijn pad als ondernemer.

Mijn focus ligt daar op het “samen op zoek gaan naar de rode draad in jouw producten, concepten en dromen'”. 
Ohja, en veel Thorvi.

Maar…

Vooral veeeeeeel inspiratie en motivatie voor mocht het leven als ondernemer het jou eens efkes te veel worden. Het overkomt ons allemaal soms.

‘Je gaat het niet aankunnen.’

De woorden die er bij mij ingehakt hebben tijdens mijn 5e, 6e middelbaar met de studiekeuze voor hoger onderwijs.
Productontwikkeling stond in mijn top 3. Maar uiteindelijk ‘moeten’ verschuiven naar de top 10, omdat ‘het unief was’.

Mijn creatieve zelve op school kon zich niet makkelijk concentreren. Ik was stil, maar altijd aan het dagdromen. Mijn punten, meh, niet altijd top.
Geen vaste vriendengroep, geen ‘kliek’ waar ik nu nog van zeg ‘na 20 jaar zijn we nog beste vriendinnen’. Enkel met mijn beste vriend van vroeger (die nu Nick zijn beste maat is) heb ik nog veel contact.

Iets met ADHD-unite. Hij wist het toen al, ik nog niet. De zin ‘EY, hebt ge uw pillekes gepakt vandaag?!’ kwam regelmatig voor hahaha.
Bon, we embraced it, haha.

Eerst gestart aan ergotherapie in Artevelde (oh boy, niks voor mijn over empatisch hart) en daarna naar ‘PO’ overgegaan.
Ook daar geen vaste kliek. Maar wel de hondenuitlaatservice die ik toen opgestart ben.

En toen begon het.

Ik koos voor mezelf.
Stap per stap heb ik mijn eigen creatieve zelve los gelaten, op zoek naar meer over mezelf. Met het ‘kot’geld dat ik wekelijks over had, kocht ik notitieboekjes, potloden, ecolineverf, markers, aquarel… Ik startte en wisselde van hobbies gelijk het niks was. 2 daarvan heb ik ook ‘omgevormd’ tot businessidee, maar terug laten varen want ‘zal mij maar concentreren op school’.

‘Houd u nu eens vast aan één ding’ hoorde ik wel regelmatig.
En oh boy, ben ik blij dat ik dit intussen kunnen loslaten heb.

En dat is waar ik voor wil gaan. Ik wil al deze creatieve zielen samen brengen. Want samen staan we sterker dan alleen. Degene die voelen dat ze ‘nergens bij horen’ een plek geven om tot rust te komen en zichzelf te zijn. En af en toe eens het innerlijk kind te laten bovenkomen! Dit had ik toen ook nodig. En dit wil ik in de wereld zetten. Dit heb ik zelf ook nodig! Niet raar bekeken worden als ik enthousiast wordt of wanneer mijn ADHD weer eens de overhand neemt. 

Een veilige thuishaven waar we allemaal onze eigen unieke persoon mo